FIKSIMINI

Hayang Puasa Di Lembur

Wirahma sora adan Asar nu ngalanglaung 'na poé munggahan, dibarung hawa nu nyecep tapak hujan saméméhna, giak ngabagéakeun basa kuring anjog. Rada sabil rék terus asup téh. Kalah ngajanteng sajongjonan. Ngawur-ngawur panénjo ka sabudeureun pakarangan.

Tangkal sukun. Rambutan. Balingbing jeung nangka walanda. Angger kénéh ngabedega cara bihari. Babalongan. Nu dipapaés ku Aérmancur jeung patung awéwé ngéngélék gentong. Matak nyeblak. Metot panineungan.
Paromanna teu bérag nempo kuring datang téh. "Tara-tara ti sasari, apan biasana ogé sok maleman takbir ari mulang téh?" Daria naker. "Manawi diwidian, Ai hoyong saum di lembur, supados tiasa ngaréncangan Apa," cekéng. Ngeluk. Teu wasa males teuteupna nu seukeut lir balati. "Saukur rék reureuh sabulaneun? Ari geus Sawal?" Nalék deui. "Abdi téh...." Teu kebat. Ungkara kaburu nyarangked 'na tikoro. Nahan piceurikeun. "Percumah ari isuk pagéto rék dilakonan deui mah, Ai...," Sora Apa. Ngalimba. Terus ngaléos jeung korsiroda-na. Ninggalkeun kuring nu keur katalimbeng.