FIKSIMINI

Nu Nyésa Ti Médan Perang

Tapak-tapak angkara murka, atra pisan katangen ku manéhna, satutasna perang campuh tujuh poé lilana. Haseup hideung nu ngelun ti unggal ruruntuk gedong, bangké soldadu balad jeung musuhna, ogé rahayat sipil patingsoléngkrah. Sedeng lebah parapatan, aya sababaraha hiji bugang téng waja ngabagug. Dayeuh jempling jeroeun jempling. Sakapeung nu kadéngé saukur oyagna dangdaunan nu katebak angin.

Gap, kana bedil anu nyampay 'na taktakna. Dérédéd... Déréded... Miceunan pélor ka awang-awang. "Aing geus teu butuh...!" Nyorowok bedas naker. Kudupruk! Deku 'na taneuh. Ras, inget ka kulawargana nu ditinggalkeun sabulan campleng. Laju ceurik balilihan. Haténa ngageremet, sabab cita-citana can waé laksana. Isuk pagéto, kahayangna mah geus embung mireng deui sora tina pakakas perang.
Ceurikna ngadadak jempé. Curinghak. Jung, nangtung. Culang-cileung. Kebat muru sora nu geus ngagétkeun manéhna. Rumanggieung. Nahan kanyeri tina hariguna nu tatu. Léngkahna ngarandeg. Deukeut kamalir walungan nu meulah kota, aya orok nu keur ngéar gigireun layon indungna.