FIKSIMINI

Telepon Tengah Peuting

Kring...! Kring...! Telepon imah. "Halow, saha atuh ieu téh?" ekéng, rada teugeug. "Pa..., tulungan abi...!" Sora budak lalaki 'na tungtung telepon. Can ogé dijawab deui, telepon kaburu dipegatkeun. Geus aya lima peuting kituna téh, saban jam dua belas. Ari diangkat, teu weléh nyidem kapanasaran. Budak saha atuh, nya? Pikasebeleun, matak nyiksa kana pikiran. Tapi dina geter sorana mah, jiga nu keur nyanghareupan kasieun, jeung jiga nu ménta panyalindungan.

Karék sabulan nyicingan imah dines ieu téh. Hégar katempona mah, tapi kabéhdieunakeun, asa mindeng pisan manggihan nu ararahéng. Kring...! Kring...! Telepon disada deui. "Hallow...!"
"Pa..., tulungan abi...!" geus pok deui waé sora budak lalaki téh. Tut... Tut... Angger, ngan sakitu-kituna, langsung dipareuman.
Béak déngkak, laju laporan ka 911 harita kénéh. Teu lila, patugas datang ka imah. Tapi kateranganana téh matak hémeng. Nurutkeun panalungtikan sinyal mah, telepon tengah peuting nu remen ngaganggu téh, datangna ti jero imah ieu kénéh.