FIKSIMINI

Ronda Malem Juma'ah

Pukul 01.30. Kuring kapapancénan bagéan mapayan lembur jeung sababaraha urang, ari nu sawaréh deui mah keur aranteng gapléh di pos kamling. Kawantu lembur perenahna di tutugan gunung. Pararoék, jempling, dibarung hawa tiis nu matak noroktok. Orokaya, sakitu loba batur ogé, asa keueung rarasaan téh peuting ieu mah. Sajajalan ngaludeung-ludeungkeun karep, najan ketug jajantung mingkin ngerepan.

Halimun mimiti ngandelan. Ngaléngkah ogé karasana asa leuwih beurat. Lebah tanjakan deukeut astana, Si Uju ngarandeg. "Mang, na teu kaangseu bau hanyir?" Sorana laun. "Gandéng, siah! Rék nyingsieunan déwék...?" Mang Ojo ngagebés, kituna téh irungna mah bari ungas-ingeus. "Cuang balik deui, wé, lah!" Si Kardi hemar-hemir.

"Ari nu ngaronda peuting ieu téh sabaraha urang, Mang?" Cekéng, ngawani-wanikeun manéh milu némpas.
"Dalapan urang!"
"Ari nu tugur di pos?"
"Opatan! Si Aup, Sirod, Abas jeung Si Encéng. Ku naon kitu, Jang...?"
"Cobaan itung ku Amang geura! Da ceuk uingah, ieu nu keur laleumpang teh aya limaan!"