Soldadu Tanggal Lilikuran
Maret
katompérnakeun. Nincak tengah peuting nu keur jemplang-jempling, angka
lilikuran tina almenak di imah Darma, mindarupa jadi sababaraha urang soldadu.
Jlung-jleng. Samakta pakarang. Ningker salaki-pamajikan nu keur guling
gasahan. "Serbu...!" komandanna nyorowok bedas naker. Nu boga imah
reuwas lain meumeueusan. Méméh pangacianana kumpul, Darma kaburu
dibeubeutkeun kana ubin.
Darma. Burial-buncelik. Basa beuheungna dijejek sapatu. Sedeng
Suprihatin mah keur kokoséhan, tutas sirahna didagor-dagor kana témbok.
Reketek. Awak duanana dibakutet ku tambang. "Ampun, Pa...!" ceuk
maranéhna bari rawah-riwih nahan kanyeri. Soldadu nu barangasan téh
euweuh nu ngawaro hiji ogé. Peureup, cungur sapatu jeung popor bedil;
piligenti ngahanca kana sakujur awak. Lir maung ngamuk gajah meta.
Nyiksa bébéakan taya ras-rasan.
Getih cur-cor tina sagala liang. Beungeut geus pejét teu mangrupa.
Darma jeung Suprihatin. Ngagalolér teu walakaya. Tutas seubeuh ngakaya,
komandanna méré komando. "Mundur...!" Saacan laluncatan deui kana jero
almenak, aya saurang soldadu nu napelkeun bom kana dingding.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar