Selasa, 24 September 2013

FIKSIMINI

Panon

Ngaran anjeun geus euntreup dimana waé. Dina témbok, bantal, késing hapé jeung 'na érloji. Kitu deui kalangkang anjeun, salawasna nuturkeun sapanjang ngaléngkah. Sakali mangsa kungsi digebah. Batan nyingkah kalah ngabegégan. "Mangga ari tiasa mah, Kang!" ceuk kalangkang anjeun, semu nu ngajak ocon. Geus puguh ari imut anjeun mah, saban poé teu weléh ngaririwaan. Rék dahar, napel 'na piring. Rék nginum, nyangsaya 'na gelas. Rét ka langit. Imut nu kareueut téh ngabarak. Minuhan alak paul.
Haruuuh...! Kuring kasiksa! Hayang jiga bihari deui, tapi kumaha carana? Dukun lepus ditepungan, euweuh nu jétu. Dokter spesialis didatangan, angger teu mempan. Béak déngkak.
Ujug-ujug kaingetan. Gasik mawa obéng. Laju nangtung hareupeun kaca eunteung. Lalaunan ngudaran sababaraha sekrup nu napel jurueun panon. Trek! Polonyon, dua sikina lalésotan. Reup, bumi alam jadi poék. Simpé. Anjeun jeung sagala rupana ngahiang.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar